برنامه آمریکا برای توسعه پروژه‌های هوش مصنوعی در اراضی وزارت انرژی
دولت ایالات متحده با شناسایی ۱۶ سایت در اراضی تحت مدیریت وزارت انرژی، گامی بلند برای توسعه زیرساخت‌های هوش مصنوعی برداشته است. این طرح که در تاریخ ۳ آوریل ۲۰۲۵ (۱۴ فروردین ۱۴۰۴) رسماً اعلام شد، با هدف تأمین انرژی مورد نیاز مراکز داده عظیم و نیروگاه‌های پشتیبان طراحی شده است. پیش‌بینی می‌شود اجرای این پروژه‌ها اولین موج قابل توجه افزایش تقاضای انرژی در دو دهه اخیر را ایجاد کند، چرا که توسعه فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی به منابع برق پایدار و گسترده‌ای نیاز دارد. وزارت انرژی آمریکا (DOE) اعلام کرده است سایت‌های انتخاب‌شده از زیرساخت‌های انرژی موجود برخوردارند و امکان تسریع فرآیندهای صدور مجوز برای احداث نیروگاه‌های جدید هسته‌ای و تجدیدپذیر را فراهم می‌کنند.
سایت‌های پیشنهادی شامل مناطق استراتژیکی مانند آزمایشگاه ملی لس آلاموس در نیومکزیکو و تاسیسات هسته‌ای سابق در پادوکا و پورتسموث اوهایو است. این مناطق که قبلاً برای تولید اورانیوم غنی‌شده مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اکنون با پاک‌سازی آلودگی‌های ناشی از فعالیت‌های جنگ سرد، آماده میزبانی پروژه‌های آینده‌نگرانه هستند. بر اساس برنامه وزارت انرژی، شرکت‌های فناوری می‌توانند با انعقاد قراردادهای مشارکت عمومی-خصوصی (PPP)، همزمان با احداث مراکز داده، نیروگاه‌های اختصاصی نیز بسازند.
کریس رایت، وزیر انرژی آمریکا، این طرح را پروژه منهتن قرن بیست و یکم نامیده و تأکید کرده است: رقابت برای برتری در هوش مصنوعی تعیین‌کننده آینده جهانی است، و با رهبری پرزیدنت ترامپ و نوآوری‌های آزمایشگاه‌های ملی، آمریکا پیروز این نبرد خواهد بود. این مقام مسئول همچنین اشاره کرد که استفاده از انرژی هسته‌ای به عنوان منبع پایدار برق، نقش کلیدی در موفقیت طرح ایفا خواهد کرد. با این حال، چگونگی تسریع فرآیندهای نظارتی مرتبط با نیروگاه‌های هسته‌ای که تحت نظر کمیسیون تنظیم مقررات هسته‌ای (NRC) فعالیت می‌کنند، هنوز مشخص نیست.
رشد انفجاری هوش مصنوعی باعث شده است مصرف انرژی مراکز داده تنها در آمریکا تا سال ۲۰۳۰ به ۱۰۰ تراوات ساعت در سال برسد، رقمی که معادل مصرف برق ۱۰ میلیون خانه است. این افزایش تقاضا، شبکه برق کشور را با چالش‌های جدی مواجه کرده است. به عنوان مثال، در تگزاس پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ مصرف انرژی مراکز داده از ظرفیت موجود پیشی بگیرد. وزارت انرژی امیدوار است با تمرکز بر سایت‌های دارای زیرساخت‌های از قبل موجود، همزمان با توسعه مراکز داده، نیروگاه‌های جدید هسته‌ای، خورشیدی و بادی نیز احداث شوند.
یکی از نوآوری‌های کلیدی این طرح، امکان احداث رآکتورهای هسته‌ای ماژولار کوچک (SMR) در مجاورت مراکز داده است. این رآکتورها که نسبت به نیروگاه‌های سنتی ایمن‌تر و انعطاف‌پذیرتر هستند، می‌توانند برق پایدار و بدون کربن تولید کنند. برآوردها نشان می‌دهد هر مرکز داده بزرگ هوش مصنوعی به حداقل ۵۰۰ مگاوات برق نیاز دارد که معادل انرژی تولیدی یک نیروگاه متوسط است.
اگرچه این طرح به عنوان راهکاری برای تقویت رقابت‌پذیری آمریکا در حوزه هوش مصنوعی طراحی شده، اما منتقدان نگرانی‌های جدی را مطرح کرده‌اند. اولاً، استفاده از معافیت‌های زیست‌محیطی برای تسریع صدور مجوزها ممکن است ارزیابی‌های دقیق اثرات اکولوژیک را تحت الشعاع قرار دهد. دوماً، تمرکز بر انرژی هسته‌ای در حالی است که مدیریت پسماندهای رادیواکتیو همچنان یکی از مشکلات حل‌نشده این صنعت محسوب می‌شود. سازمان‌های مدافع محیط زیست هشدار داده‌اند که احداث نیروگاه‌های جدید در سایت‌های تاریخی مانند لس آلاموس می‌تواند میراث طبیعی این مناطق را تهدید کند.
از سوی دیگر، افزایش مصرف آب برای خنک‌سازی مراکز داده و نیروگاه‌ها در مناطقی مانند نوادا که با کم‌آبی مزمن دست و پنجه نرم می‌کنند، به چالشی دیگر تبدیل شده است. بر اساس نظرسنجی اخیر مؤسسه تک اورسایت، ۵۸ درصد از آمریکایی‌ها با ساخت مراکز داده عظیم که منابع آب و زمین را مصرف می‌کنند، مخالفند.
